درباره این ویدئو
این ویدئونظریه دراماتورژیکی اروینگ گافمن جامعه شناس در مورد کنش متقابل انسانی را مورد بحث قرار می دهد. گافمن با طراحی از شکسپیر "همه دنیا یک صحنه است" نشان می دهد که همه ما بازیگرانی هستیم که نقش های مختلفی را بازی می کنیم. ما «نقاب‌های» متفاوتی را به دیگران ارائه می‌کنیم و ظاهر خود را بر اساس موقعیت و مخاطب خود کنترل و صحنه‌سازی می‌کنیم.
این امر به‌ویژه در موقعیت‌های ناخوشایند که در آن نقش‌های متناقض را درگیر می‌کنیم مشهود است. با این حال، گافمن استدلال می‌کند که هیچ خود واقعی یا اجراکننده‌ای قابل شناسایی در پشت این نقش‌ها وجود ندارد - نقش‌ها خودشان اجراکننده هستند. او مفهوم شخصیت ثابت یا هویت روانشناختی را به چالش می‌کشد و ادعا می‌کند که خودنمایی ما سیال و وابسته به زمینه است.
بدون دیدگاه